Een deskundig psycholoog analyseert geen patiënt en een raadsman praat niet over de patiënt: de patiënt is het centrale onderwerp. Beiden nemen deel aan een gesprek. Dit zijn termen die bij veel mensen bekend zijn. Mijn ervaring als psycholoog en psychotherapeut in de afgelopen zes jaar heeft mij geleerd deze woorden te gebruiken voor beschrijvende doeleinden en niet alleen voor een voorschrijvende.
Dus, in dit artikel beschrijf ik wat psychotherapie is. Ik zal het verschil opmerken tussen de twee benaderingen en u zult hetzelfde doen. De specialisten zullen op hun speciale manier de verschillen invullen.
Psychotherapie maakt de eerste en voorruit van diepe analyse van de persoon zelf. De patiënt is altijd als virtueel rolmodel. Het dilemma van veel psychotherapie is om de patiënt zelf bewust te maken van de schade uit het verleden die hem in de toekomst kan beïnvloeden. De therapeut voor psychotherapie helpt de patiënt om naar zichzelf te kijken, om zijn problemen te kennen en er op zo’n manier mee om te gaan dat hij vooruit kan in een positievere tijd, op een gezondere plaats.
Het proces van psychotherapie en de dingen die in psychotherapie tot stand moeten worden gebracht, zouden wereldwijde processen zijn die zich op een of meer plaatsen tegelijk kunnen afspelen. Als ons geheugen zeer slecht is, kan men zich nauwelijks realiseren waar het zich afspeelt.
Gezonde mensen zullen er goed aan doen hun werkelijke sterke punten te kennen, hun tekortkomingen te kennen, tijd te besteden aan zelfreflectie en zelfuitdaging, hun specifieke problemen te kennen, hun lichamelijke gemakken te kennen, hun problemen van binnenuit te ontdekken en er zodanig mee om te kunnen gaan, dat zij met niet minder moeite dezelfde doelen, taken, opdrachten, doelstellingen of plichten kunnen vervullen.
Op deze manier kan de therapeut de methode van actieve identificatie voor de patiënt gebruiken en met hem over deze dingen praten.
Het is mogelijk dat een persoon niet weet wat er met hem aan de hand is, en zich zelfs helemaal niet bewust is van het bestaan van zijn problemen. In een dergelijk geval wordt de therapeut verondersteld meer over de persoon te weten te komen en deze grafische woorden op een betere manier voor hem te vertalen, zijn beeld, zijn denkwijze, zijn perceptie en begrip op te bouwen, zodat hij in staat is zijn eigen problemen onder ogen te zien, dat zij vijf zijn om over zichzelf te weten te komen, om hem te doen begrijpen dat, om zijn zelf te verbeteren, hij in zichzelf moet kijken. Dat wil zeggen.
We communiceren met de patiënt door middel van geluiden en beelden en gezichten, en dat soort dingen. Misschien kan wat we proberen te doen met onze gebaren en gezichten niet worden begrepen door de patiënt, dus komen we aan het einde van de eerste stap.
Lees meer